นิทานเรื่อง "สองพี่น้องแบ่งของ"

ชาวนาผู้หนึ่งมีบุตรสาวอยู่สองคน วันหนึ่งอยากจะทดลองปัญญาของบุตรทั้งสอง จึงส่งแตงโมให้บุตรทั้งสอง 1 ใบ  โดยบอกว่าให้ทั้งสองไปแบ่งกันกินให้เท่าๆกัน  เพื่อจะได้ไม่ต้องโต้เถียงทะเลาะเบาะแว้งกันเรื่องได้มากได้น้อย  ถ้าแบ่งไม่ได้เท่าๆกัน เกิดทุ่มเถียงกันขึ้นเมื่อใด ก็จะต้องถูกลงโทษทั้งสองคน

นิทานเรื่อง "ท้าวกำพร้าเรียนมนต์ตด"

ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งมีเด็กน้อยกำพร้าอยู่คนหนึ่ง ญาติพี่น้องไม่มีใครสนใจเขาจึงต้องเที่ยวเร่ร่อนขอทานตามหมู่บ้านต่างๆ พอได้กินไปวันๆ  หลวงพ่อที่วัดแห่งหนึ่ง  สงสารจึงรับเลี้ยงไว้เป็นลูกศิษย์ในวัด  ในสมัยนั้นเด็กผู้ชายจะต้องออกจากบ้านไปหาเรียนวิชา แล้วแต่ใครต้องการ  เรียนอะไรหลวงพ่อก็สั่งท้าวกำพร้าให้ไปเรียนวิชาเช่นกัน โดยก่อนไปได้กำชับว่า

นิทานเรื่อง "นางฟ้าอยากไปโลก"

มีนางฟ้าจำนวนหลายองค์อาศัยอยู่บนท้องฟ้า ทุกวันพวกเธอต้องทำงานและมีหน้าที่ของตนเอง  บ้างก็รดน้ำต้นไม้ในสวน บ้างก็ควบคุมดูแลความสนุก สงบ ของเหล่านางฟ้า ตรวจตราและอื่นๆ  วันหนึ่งมีนางฟ้าองค์หนึ่งซึ่งไม่เคยไปที่โลกเลย เธอจึงชวนและถามนางฟ้าที่เคยไป

นิทานเรื่อง "เสือตีนโต"

มีสามีภรรยาคู่หนึ่งอาชีพทำไร่ อยู่มาวันหนึ่งทั้งสองคนต่างก็ไปช่วยกันทำไร่เหมือนเคย เผอิญวันนั้นไม่ได้ห่อข้าวไปกิน คิดว่าจะกลับไปกินกันที่บ้าน พอตกบ่าย สองสามีภรรยาก็ชวนกันกลับบ้าน เมื่อถึงบ้านสามีจึงพูดกับภรรยาว่า

"นี่น้อง ไปหุงหาอาหารมากินกันเถอะ วันนี้ไม่รู้เป็นอะไรพี่หิวจังเลย"     

นิทานเรื่อง "พูดดีเป็นศรีแก่ตัว"

มีบุตรเศรษฐีสามคน อยากได้ดอกบัว จึงชวนกันไปที่สระบัวแห่งหนึ่ง ซึ่งมีชายจมูกแหว่งเฝ้ารักษาอยู่ บุตรเศรษฐีคนที่หนึ่งได้พูดกับชายจมูกแหว่งที่เฝ้าสระบัวว่า

"ท่านผู้เจริญ ธรรมดาผมและหนวดที่โกนแล้วยังงอกได้ฉันใด  จมูกของท่านคงงอกได้ฉันนั้น ขอท่านจงให้ดอกบัวแก่ข้าพเจ้าเถิด"

นิทานเรื่อง "พ่อยอมแล้วลูก"

นายดีเป็นคนบ้านนอก ส่งลูกชายไปเรียนหนังสือที่กรุงเทพฯ วันหนึ่งนายดีได้ไปเยี่ยมลูกชาย ลูกชายก็บอกพ่อว่า

"พ่อมาอยู่กับผมที่กรุงเทพฯ พ่อจะทำอะไรตามสบายแบบอยู่ที่บ้านเราไม่ได้นะ เพื่อความแน่ใจ พ่อเห็นผมทำอะไร ให้พ่อทำตามผมก็แล้วกัน"

นิทานเรื่อง "นึกว่าง่าย"

คนไทยกับคนลาวเป็นเพื่อนกัน คนไทยมีเรืออยู่ลำหนึ่ง วันหนึ่งเกิดน้ำท่วมคนลาวนั่งไปกับเรือของคนไทย โดยคนลาวนั่งอยู่หัวเรือคนไทยนั่งอยู่ท้ายเรือ และเป็นคนพายเรือไป เมื่อพายเรือไปได้สักพักหนึ่ง เรือก็รี่ตรงไปจะชนต้นไม้ คนลาวตกใจกลัวก็บอกว่า

"ซ้ายหน่อยๆ" คนไทยก็พายงัดเล็กน้อย เรือก็ไม่ชนต้นไม้ พายรอดไปได้

นิทานเนปาล เรื่อง "นกฮูกกับช้าง"

ครั้งหนึ่ง   ในป่าที่หนาทึบแห่งหนึ่ง   ได้มีนกฮูกและช้างซึ่งเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากอาศัยอยู่สัตว์ทั้งสองได้แบ่งปันความทุกข์ความสุขให้แก่กันและกัน   ในยามที่มีเรื่องเดือดร้อน   สัตว์ทั้งสองมักจะพยายามช่วยเหลือซึ่งกันและกันอยู่เสมอ

วันหนึ่ง   ช้างออกไปหาอาหารในป่าลึก   และตกเข้าไปอยู่ในวงล้อมของเหล่าปีศาจร้าย ราชาแห่งปีศาจเพิ่งฝันไปว่าพระองค์ได้เสวยช้างเข้าไปหนึ่งเชือก   ด้วยเหตุนี้เองบรรดาปีศาจร้ายทั้งหลายจึงพออกพอใจมากที่ได้พบเห็นช้างจริงๆยืนอยู่ตรงหน้าพวกตน   และ

นิทานเรื่อง "ชี้หิน"

มีเทวดาองค์หนึ่ง เหาะลงมายังเมืองมนุษย์ เพื่อต้องการค้นหา  บุคคลที่ไม่มีความโลภ และสละแล้วซึ่งกิเลสความอยากได้ใคร่มีในสิ่งต่างๆ  เมื่อถึงโลกมนุษย์แล้ว เทวดาได้แปลงกายเป็นชายชราและเดินตรงไปยัง  หมู่บ้านแห่งหนึ่ง แลเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่คนเดียว ชายชราจึง   ตรงเข้าไปหาแล้ววางก้อนหินขนาดหัวแม่มือ ลงตรงหน้าชายหนุ่มพร้อมใช้นิ้วชี้  ของท่านชี้ก้อนหินนั้น และแล้วหินก็กลายเป็นทองคำเหลืองอล่ามในทันที

นิทานเรื่อง "ศิลปะในการขอทาน"

ชายคนหนึ่งขับรถเข้าไปในเมืองซึ่งเป็นเวลาพลบค่ำ ขณะที่ขับรถมานั้นเขาสังเกตเห็นหญิงชราคนหนึ่งกำลังถือตะเกียงเดินก้มๆ เงยๆอยู่เหมือนจะหาอะไรในพงหญ้าข้างถนนนั้นด้วยความสนใจ เขาจึงหยุดรถแล้วเดินตรงเข้าไปถามหญิงชรานั้นว่า

"นี่ยาย ยายกำลังก้มหาอะไรอยู่หรือ"